De decreten en ordonnanties die men in de verschillende gewestelijke parlementen stemt, moeten ook uitgevoerd worden. Hiertoe dienen de gewestelijke regeringen. Vlaanderen en Wallonië stemmen decreten. Brussel stemt ordonnanties.
Vlaamse Regering Jambon I (2019)
Bron: www.vlaanderen.be
Laatste update: 30 juli 2020
Let wel, de Vlaamse Regering is zowel een regering voor het Vlaams Gewest als voor de Vlaamse Gemeenschap. Er is dus maar één Vlaamse Regering en maar één minister-president.
Laatste update: 7 augustus 2020
De decreten die men in het Waals Parlement stemt, worden door de Waalse gewestregering uitgevoerd. Dit zijn de vijf Waalse provincies (inclusief de Duitstaligen in Luik), maar ze heeft geen macht in Brussel.
Laatste update: 7 augustus 2020
Enkel taken die expliciet door wetten (grondwet, enz.), decreten, ordonnanties... zijn toegewezen behoren tot de taken van regering. Taken die niet expliciet zijn toegewezen, horen het parlement toe.
Dit zijn de voornaamste taken:
Naast het gewestelijk parlement heeft de gewestelijke regering de bevoegdheid om wetteksten in te dienen. Deze moeten door de hele regering gedragen worden. De tekst gaat eerst naar de 'Raad van State' om advies te krijgen. Daarna dient de regering het voorontwerp van decreet in bij de voorzitter van het parlement. Vervolgens zal de voorzitter de tekst laten bespreken in een commissie (groep parlementsleden). De laatste stap is dat de tekst voor plenaire vergadering gebracht wordt. Indien het parlement de tekst goedkeurt, is het decreet/ordonnantie gestemd.
Enkel het parlement en de regering kunnen decreten/ordonnanties indienen.
De gewestelijke regering heeft het recht om decreten/ordonnanties uit te voeren. Dit heet dan een 'Besluit van de Vlaamse Regering' (Arrêté du Gouvernement wallon) of kort gezegd een Uitvoeringsbesluit.
Toch zijn er regels waaraan een uitvoeringsbesluit moet voldoen:
Een uitvoeringsbesluit doorloopt verschillende stappen.
Zeker! Het lijkt misschien alsof het 'uitvoeren' slechts een beperkte macht met zich meebrengt (slechts 'uitvoeren'), maar dat is niet waar. Een regering kan je vergelijken met het 'management' van een bedrijf en heeft zeer veel macht. Denk maar aan onderstaande zaken. Toch kan het parlement steeds een decreet/ordonnantie stemmen om de macht in te perken, maar aangezien de regering steeds door de meerderheid aangeduid werd, is dit weinig waarschijnlijk.
Heel vaak staat in het decreet/ordonnantie zelf dat bepaalde zaken uitgewerkt moeten worden door een besluit van de regering.
De minister-president plaatst het decreet/ordonnantie op de agenda. Dit zijn dan de volgende stappen:
Enkele concrete dossiers waar onze regeringen zich mee bezig houdt:
Het zijn de ministers die documenten ondertekenen die het gewest kunnen verbinden (bv. contracten, verdragen). Ook het ontvangst van verschillende personen (politici van andere landen bijvoorbeeld), zal meestal door de ministers gebeuren. Ook verloopt het contact met andere regeringen via de ministers en hun ministeries.
De ministers voeren hun taak niet alleen uit. Zij hebben een kleine groep mensen rond zich. Dit is het kabinet. Deze personen zijn persoonlijk bij de minister betrokken en zullen bij een ministerwissel ook veranderen. Zij staan de minister bij om het politieke beleid uit te werken.
Bijkomend hebben al onze instellingen veel administratie. Hiermee hebben wij, als gewone burger, contact. Denk maar aan de belastingbrieven die we krijgen, het invullen van formulieren voor het aanvragen van subsidies, het inschrijven van onze auto, personeelsadministratie voor schoolpersoneel, enz. Het is de minister die de personeelsleden benoemd. Het is de bedoeling dat deze personen wél blijven na een ministerwissel. Dit zijn onze ambtenaren. De administratieve instellingen noemen we het ministerie.
De ministerraad bestaat uit alle ministers van de gewestregering en zij voeren alle bovenstaande taken uit (decreten voorbereiden, beleid uitstippelen...). Het is een collegiaal orgaan. Dat wil zeggen dat ze het allemaal eens moeten zijn. Naar buiten toe zouden de leden van de ministerraad elkaar dus niet mogen aanvallen, maar ze moeten de beslissingen loyaal uitvoeren en verdedigen.
Hieronder vind je de beslissingen van onze gewestregeringen (ministerraden):
Na de verkiezingen voor het gewest is één partij de grootste. Zij neemt het initiatiefrecht op. Dat wil zeggen dat zij de andere partijen zal uitnodigen en zo proberen een meerderheid in het parlement te vormen. Dit staat niet in de wet, maar is de gewoonte geworden. De sterke man/vrouw van deze partij die probeert een regering te vormen en een regeerakkoord te schrijven, zal informeel formateur worden genoemd.
Voor de Brusselse regering moet er een meerderheid zijn zowel in het Franstalige deel als in het Vlaamse deel van het parlement. Op die manier wordt de kleine Vlaamse minderheid in Brussel goed beschermd. Volgens sommigen (voornamelijk Franstaligen), is dit overdreven.
Daarna zorgt het parlement ervoor dat de ministers benoemd worden (en niet de Koning zoals op het federale niveau). De 'formateur' schrijft eerst een regeerakkoord en stelt zijn ministers voor aan het parlement dat erover stemt. De regeringsleden leggen de eed af bij de voorzitter van het parlement. De personen die in de regering zullen zitten, nemen ontslag uit het parlement en worden opgevolgd. De ministers moeten niet noodzakelijk uit het parlement komen. Ze moeten dus niet opgekomen zijn bij de verkiezingen.
Er moet minstens één man of één vrouw in de regering zitten. (Art. 60 van de Bijzondere wet van 8 augustus 1980 tot hervorming der instellingen.)
Minister-president Rudi Vervoort legt de eed af in het parlement (2019)
Bron: www.parlement.brussels
Het is dus via een stemming in het parlement dat de regering aangeduid wordt, maar het is die regering zelf die de bevoegdheden verdeelt onder haar leden (via een uitvoeringsbesluit).
Het hoofd van een gewestregering heet minister-president. Deze persoon wordt door de regering gekozen, hij/zij wordt dus benoemd door de leden van zijn/haar eigen regering, maar hij/zij legt de eed af bij de Koning.
Nog andere taken van de minister-president:
Minister-president Rudi Vervoort legt de eed af bij de Koning (2019)
Bron: monarchie.be
Update pagina: 8 augustus 2020
Log in | Belgische politiek - Belgische staatsstructuur | info@bpol.be